6-APARTMAN KÜLTÜRÜ-KÜLTÜRSÜZLÜĞÜ
    Çoğumuz müstakil evlerin rahatlığını biliriz,çünkü çocukluğumuz öyle evlerde geçmiştir .

        Müstakil evdeyken birsürü merdiven çıkmak zorunda değilsindir,ayağın toprağa basar,istediğin pencereden veya balkondan sofrabezini , halını özgürce silkeleyebilirsin ; alt kattan bağıran komşun yok çünkü.Kapının önüne istediğin kadar ayakkabıyı bırakabilirsin , herdaim onları eğilip ayakkabı dolabına dizmek zorunda kalmazsın,bahçede iki ağacın arasına ip gerip rengarenk çamaşırlarını kurutmak için asabilirsin;göz zevki bozulacak komşuların bahçe duvarının arkasında kalmıştır çünkü.

          Ama birgün elit olma çabasına girerek apartman dairesine taşınma hevesine girersen şunları da bilmen gerekir:

          Artık balkonun bir ucundan öbür ucuna ip gererek rengarenk çamaşır asma lüksüne sahip değilsin.Balkonun içinde - dışarıdan fazla farkedilemeyecek olan - balkon askılığı alıp kullanman gerekir.Kapı önüne ayakkabılarını öylece bırakamazsın , onları ayakkabılığa yerleştirmen gerekir.

          Bunlar apartmanda uyulması gereken kurallardır ve bu kurallara kısaca ''apartman kültürü'' denir.

          ''Peki toplumumuzda apartman kültürüne adapte olamayanların sayısı nedir''?derseniz gazetelerde çıkan ''apartmandaki komşu kavga ve cinayetleri''yle ilgili haberlere bakacak olursak sayı gerçekten de azımsanmayacak boyutta...

         Komşusunun tepesinde halı silkeleyen mi dersiniz,alt kattaki komşunun astığı beyaz çamaşırlara inat balkonları ,  pencere kenarlarını foşur foşur yıkayarak çamurlu suları alt kata sıçratanlar mı dersiniz , gece yarılarına kadar gürültü yapanlar mı , kapı önlerine turşu küplerinin yanı sıra çok sayıda ayakkabı bırakanlar mı dersiniz...Örnekleri çoğaltabiliriz.

         Bu konuda biraz çevremize baksak ve empati yapsak herşey düzelecek aslında.Apartman kültürünü özümsemek çok da zor değil.

                                                                                                  SUMEYE BARUT